Impotencję i unikanie kontaktów płciowych można uznać za główne problemy o podłożu psychologicznym w tym okre­sie życia, podobnie jak nadmierne poszukiwanie kontaktów płciowych. W wieku lat 50—60 obserwuje się przeciętnie 1—2 orgaz­mów tygodniowo w porównaniu z 4—8 dziennie w młodości. Okres refrakcji ma tendencję do wydłużania się. Wzwód może nie występować w 12—24 godzin po wytrysku. Po 50 roku życia do osiągnięcia wzwodu konieczna jest wzmożona stymulacja, jednakże mężczyźni zachowują do koń­ca życia zdolność do kontaktów płciowych, zwłaszcza jeśli pro­wadzą aktywne życie płciowe. Mężczyzna również musi przystosować się do zmian w sty­lu życia, obrazu ciała oraz jego stosunków z żoną, dziećmi i ro­dzicami. Wiek średni zwykle wymaga realistycznego przewar­tościowania osiągnięć życiowych i perspektyw na przyszłość. W latach późniejszych mężczyzna musi liczyć się z więk­szą skłonnością do chorób, potencjalną utratą małżonki i do­stosowaniem do nowego stylu życia na emeryturze, co pocią­ga za sobą ponowne przewartościowanie, zmianę poglądów na własną osobę i związki z innymi osobami. Ostatecznym przystosowaniem jest zaakceptowanie nieuchronności śmierci.