Niewystarczająca liczba lub mała ruchliwość plemników. Przyczyny zaburzenia spermatogenezy,brak drożności dróg narządu płciowego, spowodowa­ny wcześniej przebytym zakażeniem, urazem lub zaburze­niem rozwojowym. Leczenie zaburzeń spermatogenezy jest bardzo trudne. Próbuje się stosować hormony, jednak osiągnięte dotychczas wyniki są znikome,próbowano stosować klomifen, jednak wyniki uzyska­ne są minimalne,chirurgiczne przywrócenie drożności. Impotencja. Jest to niezdolność do uzyskania lub utrzymania wzwodu lub niemożność wprowadzenia prącia do pochwy.Leczenie polega na pomocy psychologa i na poradnictwie w zakresie życia płciowego. Problemy pielęgniarskie w przypadkach niepłodnych, ponieważ problem niepłodności ma silne zabarwienie emo­cjonalne, pielęgniarka powinna sobie zdawać z tego sprawę i reagować właściwie na odczucia obojga partnerów.W fazie początkowej bardzo ważne jest wysłuchanie tego, co mają do powiedzenia, dla wyrobienia sobie obrazu całoś­ciowego. Często uwolnienie się częściowe od napięcia przez szczerą i otwartą rozmowę z pielęgniarką pozwala osiągnąć partnerom stan rozluźnienia psychicznego, umożliwiający nie­kiedy poczęcie.Wywiady w zakresie miesiączkowania i życia płciowego, podobnie jak pozostałe dane z wywiadu, mogą w znacznym stopniu przyczynić się do rozpoczęcia procesu ustalania przy­czyn niepłodności. W zbieraniu wywiadu mogą ujawnić się takie problemy, jak złe odżywianie albo nadużywanie leków lub spożywanie alkoholu, to jest czynniki mogące być przy­czyną niepłodności, a które pielęgniarka może pomóc prze­zwyciężyć. W innych przypadkach może być wystarczające sprostowa­nie błędnych pojęć o fizjologii rozrodu.Pielęgniarka może zasugerować wykonywanie prostych czynności, np. prowadzenie wykresu podstawowej temperatu­ry ciała lub obserwację śluzu szyjkowego, w celu wykorzy­stania przez partnerów najbardziej płodnego okresu w cyklu miesiączkowym.