Chcemy się podobać

Jesteśmy różni. Tak chłopcy, jak i dziewczynki. Mężczyźni i ko­biety. Dziewczynki się różnią między sobą. I kobiety. I chłopcy. I mężczyźni. Każdy człowiek jest inny. Bo każdy jest indywi­dualnością. Zapamiętaj to ładne słowo. I właśnie dlatego, że różnimy się między sobą, chcemy się sobie podobać wzajemnie. Koleżankom. Kolegom. Nauczycielom. Starszym i rówieśnikom.Chcą się podobać dziewczynki. Chcą się podobać i chłopcy. Żyjemy wśród ludzi i zależy nam na tym, co inni o nas sądzą.Chcemy być obiektem zainteresowań. Chcemy mieć przy­jaciół! Na przykład już dawno zauważono, że ci wszyscy, którzy nie mieli w dzieciństwie miłej, serdecznej atmosfery w domu ro­dzinnym, ci, których nie kochano, niebezpiecznie szybko bez zastanowienia obdarowują uczuciem każdego, kto się do nich serdecznie uśmiechnie, kto okaże im zainteresowanie.Bo tak jak każdy chce się podobać, tak każdy chce być lubiany, ceniony, kochany.Dziewczynki „zakochują się” często w nauczycielkach, w star­szych koleżankach, w instruktorkach harcerskich. Adorują je, wpatrują się niczym w obraz.Przychodzi wreszcie taki okres, gdy zaczyna Ci się podobać chłopiec. Jakoś tak… Jeden spomiędzy wielu, których znasz, na których nie zwracałaś uwagi. I nagle na tego jednego zwró­ciłaś. Czy to źle? Normalne! A może za wcześnie? Nie ma miary, którą można by przyłożyć do człowieka i po­wiedzieć na przykład: „No, tak! Masz już 158 centymetrów wzrostu. Możesz się zainteresować jakimś chłopakiem!” Uczucia (pamiętasz, co mówiliśmy o rozwoju życia psychicz­nego?) nie powstają tak ni z tego, ni z owego. Dojrzewają, przy­bierają różne formy, stany, temperatury.Pewno, że uczucie może bardzo zaważyć na życiu człowieka. Może uczynić je pięknym, a może pokrzyżować wszystkie dobre plany. Ale to zależy przede wszystkim od człowieka, od jego charakteru, umiejętności przystosowania się do warunków itp.Uczuć nie można planować, to prawda. „Dzisiaj mi się jeszcze nikt nie będzie podobał, za dwa tygodnie, w czwartek, ma mi się podobać!” — oczywiście, że do niczego takie plany! Ale uczuciami można kierować.Człowiek nie jest bezwolnym korkiem rzuconym na wodę.Świadomość, wola, krytycyzm — przecież właśnie one cha­rakteryzują człowieka.

Both comments and pings are currently closed.